Geen pooiers, maar hardwerkende ondernemers. Agapi, wat ‘liefde’ betekend in het Grieks, is sinds oktober 2015 actief als raamverhuurbedrijf voor sekswerkers. Masten Stavast, vader van Devanando en eigenaar van Agapi, is al jaren betrokken en woonachtig op de Wallen. De connecties waren er en Masten werd de kans geboden om 21 ramen te exploiteren nadat een ander raamverhuurbedrijf de zaken niet op orde had. Die kans greep hij aan. Agapi bezit momenteel 27 ramen met kamers op o.a de Oudezijds Achterburgwal en in de Molensteeg en Oudekennissteeg.
Sociale aspect
Agapi is niet alleen een onderneming waarbij enkel geld verdienen de drijfveer is. Het zal je vreemd in de oren klinken, maar het is juist het sociale aspect waar de meeste aandacht naar uit gaat. ”Wij proberen om een sociaal bedrijf te zijn. We willen proberen om meer contact te leggen met de dames zodat, als er misstanden zijn, je die sneller kunt herkennen en sneller kunt zien, dat ze sneller met je praten. In eerste instantie wilden we met behulp van een intakegesprek mensenhandel signalen herkennen, maar met één gesprek zul je die signalen niet vinden. Hoewel het intakegesprek nu niet meer verplicht is gesteld door de gemeente doen we dit alsnog. We willen graag zien wie er bij ons binnen loopt en je ziet toch een beetje hoe een dame reageert tijdens zo’n gesprek. De gemeente ziet de betrokkenheid graag, dat wij weten wat er bij deze dames speelt”
”De meeste dames die bij ons op kantoor komen, komen voornamelijk uit Oost-Europa. Als je kijkt naar hun verhalen, het is in hun land niet top. Ze werken fulltime voor 500 á 600 euro per maand. Ze weten dat ze daar geen toekomst kunnen opbouwen en hun cultuur is ook anders dan die van ons. Ze zijn daar makkelijker op het gebied van seksuele handelingen. Daar stappen ze dan snel op over en komen bijvoorbeeld hierheen. Er zijn meiden die het echt leuk vinden hoor, maar de meeste meiden doen natuurlijk liever wat anders, hebben liever een normale baan. De meeste van deze dames hebben hier geen vrienden en familie. De dames hebben wel elkaar, maar het is toch fijner als er wat mensen zijn die je om je bekommeren, die je helpen. Deze dames moeten ook de belasting invullen, doe dat maar eens als je uit een ander land komt.”
Als je aan de slag wil als sekswerker in Nederland is het noodzakelijk dat je een geldige verblijfsstatus hebt en ingeschreven staat op een geldig adres. Vervolgens heb je een BSN nummer en een eigen bankrekeningnummer nodig waarmee je je kunt inschrijven bij de KVK. Alle sekswerkers zijn namelijk zelfstandig ondernemers.
Hoe gaat het in zijn werk
Hoe de verhuur van een peeskamer vervolgens in zijn werk gaat is simpel. Een dame laat haar paspoort zien, betaalt en krijgt de sleutel. De dame loopt naar de kamer, zet de kachel op standje sauna, kleedt zich om en maakt zich op, klaar om de mannen te ontvangen. Er zijn uiteraard huisregels zoals niet drinken en geen naakt achter het raam tot strenge hygiënerichtlijnen. Wanneer een dame de regels overtreedt wordt er een waarschuwing uitgedeeld of kan de dame in kwestie de kamer uit worden gezet. Voor de klant gelden er andere regels. Ook de klant moet aan bepaalde hygiënerichtlijnen voldoen, de toegang kan worden ontzegd, de dame mag niet tot acties worden gedwongen en niet tevreden, geld terug bestaat niet. Uiteindelijk is de dame zelf volledig de baas.
Een kamer bij Agapi in één van de stegen kost overdag € 100,- en een kamer op de Oudezijds kost overdag € 80,-. ’s Avonds kost een kamer € 175,-, ongeacht de plek. Stegen hebben de voorkeur, omdat het er donkerder is en minder open. Één van de grootste ergernissen onder de sekswerkers is dat er regelmatig foto’s of video’s worden gemaakt, omdat ze liever anoniem willen blijven voor bijvoorbeeld familie en vrienden. Een andere ergernis is dat veel toeristen naar binnen kijken en staren of als er mensen voor de deur blijven hangen. Daar waar de Wallen in eerste instantie een plek is om het libido van de man te temperen, is het veranderd in een toeristisch attractiepark waar men zich zonder schaamte kan misdragen.
Toezicht
Er is een dagshift van 10:00u tot 20:00u en een nachtshift van 20:00u tot 05:00u. Tijdens deze shifts wordt er regelmatig toezicht gehouden door het personeel van Agapi. Er wordt bijvoorbeeld in de gaten gehouden of er geen louche personen naar binnen gaan of dat er geen dames worden lastig gevallen. In het geval van nood kan de sekswerker een alarmnummer bellen of drukken op de noodknop. Devanando, of een ander die op dat moment op kantoor werkt, zal direct op de noodmelding afgaan.
Het geval van nood kan gaan om een dronken klant die zijn geslachtsdeel niet omhoog kan krijgen of een klant die niet tevreden is met de diensten van de sekswerker. In het ergste geval wordt de politie gebeld omdat er een ernstiger probleem is: ”Ik ging op een noodmelding af. Eenmaal ter plaatse hoorde ik geschreeuw. Ik liep naar boven en zag hoe een man de sekswerker in kwestie vast wilde binden. Die heb ik er meteen vanaf getrokken. Er ontstond een worsteling en tijdens het bellen van de politie wist de man te ontkomen. Deze man probeerde dit later nog eens bij een andere dame en werd vervolgens gepakt door de politie. Een andere keer stond er een agressieve Rus die vervelend deed voor het raam. In het begin was ie vriendelijk tegen mij en had ik een normaal gesprek, totdat ik hem uiteindelijk vertelde dat ie of moest vertrekken of dat ik anders de politie moest bellen. De man zei: ”bel de politie maar” en tijdens het bellen pakte hij mijn telefoon en gooide hij die in het water. Nouja, fijn.”
Strenge controles
Sinds het Project 1012 in het leven is geroepen zijn er strenge controles van de gemeente. ”Er zit een groot vergrootglas op ons. We houden alles bij en moeten ons aan strenge regels houden. We merken vooral dat er bij de gemeente mensen zitten die geen flauw benul hebben van wat hier echt gebeurd. Waarom zou je als pooier een meid hierheen brengen als het heel makkelijk in een hotel kan zonder dat er iemand op neerkijkt? Een voorbeeld: een meid was verdrietig omdat het niet goed ging met haar vriend. Ik probeerde haar te troosten en gaf haar een knuffel. Vervolgens stonden er twee politieagenten naar binnen te kijken en die vonden dat wij aan het zoenen waren. Dat is totaal niet het geval geweest. Dat rapport is naar de gemeente toe gegaan en we kregen een waarschuwing voor te amicaal gedrag. Waarom doen we dit? Om de meiden te helpen, om ze een goed gevoel te geven, om ze hier thuis te laten voelen en zodat we meer weten wat hier gebeurd. Dat wordt op deze manier tegengewerkt door de gemeente..”
De Wallen vind ik een hele gezellige buurt, het is echt een klein dorp. Iedereen kent elkaar, van de meiden die achter het raam staan tot aan de mensen die hier werkzaam zijn. – Devanando.
”De laatste 5 jaar is de Wallen misschien niet veranderd. Als je naar een langer tijdsbestek kijkt wel. Vroeger was het helemaal niet gereguleerd en toen was het makkelijk om meiden achter het raam te hebben die voor iemand anders werkten. Dit hebben ze wel via de nieuwe regelgeving opgelost. Maar dan heb je het opgelost en het goed voor elkaar, dan gaan ze alsnog lopen pesten. Ondanks een onzekere toekomst hebben wij de wens om groter te worden en het aantal ramen uit te breiden. We willen heel graag de motivatie achter het bedrijf.” kunnen verspreiden over de Wallen.
Failliet
Agapi, een van de grootste raamexploitanten op de Wallen, is in 2021 failliet gegaan door de aanhoudende coronapandemie.
